لالایی تو

نازنینم !
بیا و مگذار یکرنگی و رفاقتمان پشت سایه های خاکستری فاصله ها گم شود
و گل های آرزوهایمان را خزان دوری به یغما ببرد.
دلتنگی های خودم را برای چه کسی زمزمه کنم و آرامش را در مطلع کدامین شعر بیابم.
من عاشقی را از گلهای آفتابگردان آموخته ام زیرا هر جا که تو باشی به آن سو می نگرم.
ای صدای گرم تو نوای دل انگیز زندگی ..امروز تو را می سرایم  

که هنوز لالایی عاشقانه ات در گوشم است