مینگرم

به اطراف مینگر
م به شهرها
به دیاری که درآن زاده شدم
به هوایی که در آن تنفس میکنم
به خاکی که همیشه به آن عشق میورزم
به خدایی که همیشه او را متهم کردم مرا چون دیگر بندگان دوست ندارد
به مادری که مرا زاد وعاشقی بی ادعا است
وپدری که مهربانی نثارم می کند
،به رویا ها ی خا ک خورده دوران زندگی ام ،
خودم را در میان وزش نسیم رها میکنم تا وجودم سرشار از عطر پیچ صحبت مادربزرگ شود
تا شهد شیرینش مرا از تلخی روزگار برهاند
به آینده نگاه میکنم
وکسی را می بینم که دستهایش را بالای چشمانش نهاده
وبه گذ شته می نگرد
به خود میلرزم وترسی غریب سراسر وجودم راپر میکند
وحیران تر از همیشه به حال بر می گردم