با تو یاد گرفتم که....

به دستهایت خیره ماندم و یاد گرفتم به لطافت عاطفه باید حرمت نهاد

من چشمهایت را دیدم

و یاد گرفتم نجابت صدق را پاس باید داشت من قلبت را نگاه کردم

و ستایش عشق را چشیدم

تو که آمدی من اشک را در خاطره ها گم کردم و بغض را در گلو

تو که آمدی من پاکی را خوب فهمیدم و نگذاشتم حوض دلم غبار بگیرد

آری خوبترین!
من از نگاه تو آبی شدم و با لبخند تو واژه را مشتاق

من با صدای تو یخبندان

را از خاطره محو کردم و حتی یاد گرفتم گرم یعنی چه