اشعار عاشقانه

من که گفتم این بهار افسردنی است
من که گفتم این پرستو مردنی است

من که گفتم ای دل بی بند و بار
عشق یعنی رنج ، یعنی انتظار

آه عجب کاری به دستم داد دل
هم شکست و هم شکستم داد دل

گفتمش دل میخری ؟
پرسید چند؟

گفتمش دل مال تو تنها بخند

خنده ای کرد و دل ز دستانم ربود
تا به خود باز امدم او رفته بود

دل زدستش روی خاک افتاده بود
جای پایش روی دل جا مانده بود

درون سینه آهی سرد دارم
رخی پژمرده ، رنگی زرد دارم
ندانم عاشقم؟ مستم؟ چه هستم؟
همی دانم دلی پر درد دارم

گفتم: تو شیرین منی
گفتا: تو فرهادی مگر؟

گفتم: خرابت می شوم.
گفتا: تو آبادی مگر؟

گفتم: ندادی دل به من.
گفتا:تو جان دادی مگر؟

گفتم: ز کویت می روم.
گفتا: تو آزادی مگر؟

گفتم: فراموشم نکن
گفتا: تو در یادی مگر؟

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست همچو عکس رخ مهتاب که افتاده بر آب در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

امشب از دولت می دفع ملالی کردیم

این هم از عمر شبی بود که حالی کردیم

ما کجا و شب میخانه خدایا چه عجب

کز گرفتاری ایام مجالی کردیم

جز من اگرت عاشق و شیداست بگو

ور میل دلت به جانب ماست بگو

ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو

گر هست بگو، نیست بگو، راست بگو..

 

سیه چشمی به کار عشق استاد

به من درس محبت میداد

مرا از یاد برد آخر، ولی من

به جز او عالمی را بردم از یاد

  

پیش بیا پیش بیا پیش تر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوسترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویش تر

دوستر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر.

 

امشب از دولت می دفع ملالی کردیم

این هم از عمر شبی بود که حالی کردیم

ما کجا و شب میخانه خدایا چه عجب

کز گرفتاری ایام مجالی کردیم

  

مهم نبوده سوختنم

دور از تو پرپر زدنم

مهم تو بودی عشق من

نه قصه شکستنم

به افتخار عشق تو

میگم که بازنده منم

 

با وفا باشی، جفایت می کنند.

بی وفایی کن، وفایت می کنند.

مهربانی گر چه آیینی خوش است،

مهربان باشی، رهایت می کنند…

 

تو اگر باز کنی پنجره ای سمت دلت

میتوان گفت که من چلچله لال توام

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف

سخت محتاج به گرمای پر و بال توام

 

سا قیا امشب صدایت با صدایم ساز نیست

یا که من بسیار مستم یا که سازت ساز نیست

ساقیا امشب مخالف می نوازد تار تو

یا که من مست و خرابم یا که تارت تارنیست

 

کلاس عشق ما دفتر ندارد

شراب عاشقی ساغر ندارد

بدو گفتم که مجنون تو هستم

هنوز آن بی وفا باور ندارد

 

عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

عشق یعنی سجده ها با چشم تر

عشق یعنی سر به دار اویختن

عشق یعنی اشک حسرت ریختن

عشق یعنی در جهان رسوا شدن

عشق یعنی مست و بی پروا شدن

عشق یعنی سوختن یا ساختن

عشق یعنی زندگی را باختن

 

چشم چشم دو ابرو نگاه من به هر سو

پس چرا نیستی پیشم نگاه خیس تو کو؟

گوش گوش دوتا گوش دو دست باز به آغوش

بیا بگیر قلبمو یادم تو را فراموش

 

باید خریدارم شوی تا من خریدار شوم

از جان و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم

من نیستم چون دیگران بزیچه ی بازیگران

اول به دام آرم تو را،آنگه گرفتارت شوم