کلاغ و روباه

کلاغ آن بالا نشسته بود و داشت پنیرش را سق می زد. 

 روباه خزید زیر درخت و ساکت نشست. 

 کلاغ هی رفت و آمد. هی بال هایش را باز و بسته کرد. هی فیگور گرفت. 

 روباه هیچی نگفت.  

کلاغ نشست روی شاخه پر و پاچه را بالا زد. روباه انگار خفه شده بود. کلاغ عاصی شد. قالب پنیر را زد تو سر روباه .  

غار زد یه چیزی بگو خفه خون گرفته

قطعه گمشده اپیزود ۲ : خیانت

با ابراز شرمندگی به مرحوم شل سیلور استاین عزیز

چند سالی میگذشت که دایره آبی قطعه گمشده خود را پبدا کرده بود. اکنون صاحب فرزند هم شده بود ، یک دایره آبی کوچک با یک شیار کوچک.

 

زمان میگذشت و دایره آبی کوچک ، بزرگ می شد. هر چقدر که دایره بزرگ تر میشد شعاع آن هم بیشتر میشد و مساحت شیار که دیگر اکنون تبدیل به یک فضای خالی شده بود نیز بیشتر.

 

نقدر این فضای خالی زیاد شد و دایره ناراحت تر که ناچار برای کمک به سراغ پدر رفت و به او گفت: پدر شما چرا سوراخ ندارید؟

پدر گفت : عزیزم سوراخ نه ، قطعه گمشده . هر کسی در زندگی خود قطعه گمشده دارد من هم داشتم ، مادرت قطعه گم شده ی من بود. با پیدا کردن او تکمیل شدم. یک دایره کامل.

پسر از همان روز جست و جوی قطعه ی گمشده خود را آغاز کرد. رفت و رفت تا به یک قطعه ای از دایره رسید شعاع و زاویه آن را اندازه گرفت درست اندازه جای خالی بود ولی مشکل آن بود که قطعه زرد بود.

 

ایره باز هم رفت تا اینکه به یک مثلث رسید که فضای خالی خود را با قطعه های رنگارنگ کوچک پر کرده بود.

دایره دیگر از جست و جو خسته شده بود تا اینکه به یک قطعه مربع گمشده رسید، به او گفت شما قطعه گمشده من را ندیدید؟

قطعه مربع گریه کرد و گفت: من هستم

- ولی شما مربع هستید و قطعه گمشده ی من قسمتی از دایره

- من اول قطعه ای از دایره بودم یعنی دقیقا بگویم قسمتی از شما و منتظرتان که یک مربع قرمز آمد. قطعه ی گمشده او مربع بود ولی من گول خوردم و خود را به زور داخل فضای خالی او کردم، به مرور زمان تغییر شکل دادم و به شکل فضای خالی مربع در آمدم. ولی او قرمز بود و من آبی، به هم نمیخوردیم. اکنون پشیمانم. من قطعه ی گمشده ی شما هستم.

دایره که دید قطعه گمشده خود را پیدا کرده سعی کرد او را در فضای خالی خود جا دهد اما نشد ، بنا بر این او را با طناب به خود بست و خوشحال راه افتاد . حرکت کردن با یک قطعه که سبب بد قواره شدن دایره شده بود خیلی سخت بود ولی دایره تمام این سختیها را به جان خریده بود و با عشق حرکت میکرد.

رفت و رفت ولی ناگهان گودال را ندید و داخل آن افتاد و گیر کرد. بخت به او رو کرده بود که قطعه ی گمشده اش قسمت بالای او بود و گیر نکرده بود . قطعه گمشده به او گفت: من را باز کن تا بروم و کمک بیاورم .

قطعه ی گمشده رفت و هیچ وقت برنگشت. دایره هم سالها آنقدر گریه کرد تا بیضی شد (لاغر شد) . و توانست از گودال بیرون بیاید. دلش شور میزد که نکند اتفاقی برای قطعه گم شده افتاده باشد. دنبال او به هر سو رفت. تا اینکه بالاخره او را پیدا کرد. کاش هیچ وقت او را پیدا نمی کرد.

محبوب ترین عدد در اینترنت!

شخص دانایی را پرسیدند: چیست محبوب ترین عدد در اینترنت!  

فرمود: 18{+} 

 چرا که وقتی خلایق آن را بینند بی اختیار عنان از کف دهند و چشمها را گشاد گردانند و آب از دهانشان چکه نماید و دست هایشان همی لرزد و در صورتی که لازم باشد از مرزها گذر کنند و در آخر نیز یا دست از پا درازتر باشند و یا احساس دست از پا درازتری نمایند و من همچنان در عجبم از راز این عدد!  

روزگارم خوش نیست

روزم خوش است چراکه برای تو می خوانم 

شبم خوش است چراکه برای من میخوانی 

روزگارم خوش نیست چراکه با هم نمیخوانیم 

بیا که باز وقت بازی است ...

بازی قشنگ و ساده ای به فکر من رسیده است

در این بازی من درخت می شوم

شکوفه می کنم جوانه می زنم و بعد هم به نام خاک و یاد آب و آفتاب میوه می دهم

درخت ... من درخت می شوم ... درخت زنده ای که میوه اش رسیده و چیدنی است

تو هم پرنده شو ... نه ...

پرنده خوب نیست ... پرنده زود می رود و سایه آرزوی یک پرنده نیست

تو ... تو رهگذر شو و خسته از کنار من عبور کن

مرا ببین بخند و شاد شو و میوه مرا بچین و زیر سایه ام درنگ کن

فقط همین ... !!!