اگر بمانی یا بروی

در این روزهای تابستانی

پس ممکن است خورشید را هم با خود ببری

و تمام پرندگانی را که پرواز می کردند

در اسمان تابستان

و عشقمان را که می شناختیم

و قبلهایمان را که در اوج بودند

وقتی که روز جوان بود

وقتی که شب دراز بود

و ماه ارام ایستاده بود

برای اواز پرنده شب

اگر بروی

اگر بروی اگر بروی

ولی اگر بمانی

برایت روزی خواهم ساخت 

بی هیچ شباهت

به هیچ روز دیگری که تاکنون بوده است

یا خواهد بود

شریک من

 

 

در نان هر روزه تنهایی‌ام
 

شریک من باش
 

دیوارهای غیاب را
 

با حضور خود پر کن
 

پنجره‌های ناموجود را
 

زراندود کن
 

در باش
 

بالای تمام درها
 

دری که بشود چارطاق
 

باز گذاشت

زندگی

Life is joy
زندگی لذت است






Life is love
زندگی عشق است







Life is unity
زندگیوحدتاست




Life is care
زندگی مراقبت است




Life is faith
زندگیاعتقاداست




Life is freedom
زندگی آزادی است




Life is peace
زندگیآرامشاست




Life is creation
زندگی خلقت است




Life is fantasy
زندگی خیال است




Life is art
زندگی هنر است




Life is a dream
زندگی یک رویاست




Life is a fairy tale
زندگی یکافسانهاست




Life is a mystery
زندگی یک راز است




Life is knowledge
زندگی دانستن است




Life is delight
زندگیشوقاست




Life is rest
زندگی آسایش است




Life is splendour
زندگیباشکوه است




Life is nature
زندگیگوهراست




Life is elegance
زندگی لطافت است




Life is Feelings
زندگی احساس است




Isn't it
آیا چنین نیست؟



زندگی زیباست

تو را چه بنامم؟

لبریزم از حس دوست داشتن...دیگر جمله های دوستت دارم، عاشقتم، کفایت نمی کند!
هنوز پیدا نکرده ام واژه ای را که لایق عشق ناب تو باشد!
هنوز پیدا نکرده ام واژه ای که گویای احساس من به تو باشد!
نامت را آسمانی ترین می نهم، اما نه...! باز هم شایسته ی تو نیست...! تو فراتر از آسمانی!
آن قدر خوب و مهربانی... آن قدر برایم عزیزی که نمی دانم تو را چه بنامم!
فراتر از گل واژه، فراتر از عشق نمی دانم...
دلم می خواهد زیباترین و با احساس ترین جمله های عاشقانه را به پای تو ریزم!
اما چه کنم زبانم قادر نیست...!
می بوسم خدایی که تورا برای من خلق کرد،
می بوسم خدایی که فرشته تر از فرشته برای من خلق کرد!  

 

آغوش تو

گاهی
روی سایه ات دراز می کشم و
لبخند می زنم
به اوستای گشوده ی سینه ام
دیگر هیچ تاریکی
ترازوی ترس هایش را
روی شانه هایم میزان نمی کند