منتظر نگاهت

تقدیم به کسی که قسم یاد کرد که هیچ گاه تنهایم نگذارد‏ اماخود. من را با بی کسی هم اغوش کرد

میدانست که درد کشیده ام ..و دیگر توان شکستن ندارم ‏ اما سنگی بزرگ به سویم پرتاب کرد تا تکه تکه شوم و دیگر چیزی برای شکستن از من نماند 

کسی که می دانست درد کشیدم .. و من را قول داد که درمانم شود. غافل از اینکه درد نبودش بزگترین درد روزگارم شد

به یاد کسی که یادش همیشه با من است ...برای کسی که من را ترک کرد بی انکه بدانم چرا؟

برای کسی که فقط حرمتش را نگه داشتم و بس و نخواستم رنج کشد اما او ...

برای کسی که میگفت:

درکت نمیکنم ....اما ترکت هم نخواهم کرد

اما....

گهگاهی سفری کن به حوال دلت

شاید از جانب ما خاطره ای منتظرلمس نگاهت باشد !!!