روی سپیـــــد

وقتی برف می بارد 

وقتی آسمان دلت می گیرد 
 

وقتی زمستان ، برف را مهمان زمین کند

دستانت را در جیب پنهان میکنی 
 

و می دوی تا به گرمای خانه برسی  

دلت به باریدن برف و رحمت خداوند بر سر شهر خوش است
 در میان تمام این سرماها بیاندیش که می توانی گرما هدیه کنی
 

به خانه های سرد که ساکنینش امیدی ندارند

به هنگام بازگشت به خانه ، گرمای خانه را تقسیم کن
 

میان کسانی که خانه برایشان یادآور گرما نیست 

اما تو می توانی 

امید و گرما را سنجاق کنی 
 

به خانه های لبریز از سکوت وسرما
 

و رویت را به آسمان بلند کنی

 

تا برف سپیدترش کند 

حالا که او سرمای تنهایی بر جانش خانه ندارد
 

و تو از هیچ سرمایی نخواهی لرزید
 آری در فصل سرما ، فصلی نو در انداز
 

بشتاب به یاری آنان که نمی شناسی

و چه بسا زمستانی دیگر برسد و ما نباشیم
 
فقط به یاد داشته باش و دقت کن 
 

که یاری و کمک تو به چه مصرفی می رسد

تا فرصت بعد حداقل یک سال زمان لازم است 

مساوات

غم من از دوریست = نکه از فاصله هاست غم دوری

شاید این فاصله ها= محک عشق خداست

دوری از فاصله نیست= دوری از بی مهر یست

شاید این بی مهری =علت فاصله هاست

غمم از بی مهریست = نه فقط بی عشقی 

دردمن بی مهریست =عدم عشق و وفاست
 

من اگر بی مهرم = تو اکر بی عشقی
 

پس چرا بین ما = باز این جاذبه هاست
 

اگر این فاصله را = ضرب در بی مهری 

عددحاصله را =جمع با عشق خودت 
 

این عدد را منها = از شب و تنهایی من  

عددمانده بجاعشق من از این سالهاست 

عدد مانده بجا درد من از این روزهاست 

عدد مانده بجا حس من از این رویاست 

عددمانده بجاسهم من از این سوداست 

عدد مانده بجا حق من از این دونیاست 

دردم از دوری نیست =دردم از فاصله نیست

حکایت گاو و خوک

مرد ثروتمندی به کشیشی می گوید: نمی دانم چرا مردم مرا خسیس می پندارند.

کشیش گفت: بگذار حکایت کوتاهی از یک گاو و یک خوک برایت نقل کنم.

روزی خوکی به گاو گفت: مردم از طبیعت آرام و چشمان حزن انگیز تو به نیکی سخن می گویند و تصور می کنند تو خیلی بخشنده هستی. زیرا هر روزِ برایشان شیر و سرشیر می دهی.

اما در مورد من چی؟ من همه چیز خودم را به آنها می دهم ِ از گوشت ران گرفته تا سینه ام را. حتی از موی بدن من بُرس کفش و ماهوت پاک کن درست می کنند. با وجود این کسی از من خوشش نمی آید. علتش چیست؟

می دانی جواب گاو چه بود؟

جوابش این بود: شاید علتش این باشد که هر چه من می دهم در زمان حیاتم می دهم .

چند نکته

مهم نیست چه سنی داری هنگام سلام کردن مادرت را در آغوش بگیر.

اگر کسی تو را پشت خط گذاشت تا به تلفن دیگری پاسخ دهد تلفن را قطع کن.

هیچوقت به کسی که غم سنگینی دارد نگو " می دانم چه حالی داری " چون در واقع نمی دانی.

یادت باشد گاهی اوقات بدست نیاوردن آنچه می خواهی نوعی شانس و اقبال است.

هیچوقت به یک مرد نگو موهایش در حال ریختن است. خودش این را می داند.

از صمیم قلب عشق بورز. ممکن است کمی لطمه ببینی، اما تنها راه استفاده بهینه از حیات همین است.

در مورد موضوعی که درست متوجه نشده ای درست قضاوت نکن.

وقتی از تو سوالی را پرسیدند که نمی خواستی جوابش را بدهی، لبخند بزن و بگو: "برای چه می خواهید بدانید؟"

هرگز موفقیت را پیش از موقع عیان نکن.

هیچوقت پایان فیلم ها و کتابهای خوب را برای دیگران تعریف نکن.

وقتی احساس خستگی می کنی اما ناچاری که به کارت ادامه بدهی، دست و صورتت را بشوی و یک جفت جوراب و یک پیراهن تمیز بپوش. آن وقت خواهی دید که نیروی دوباره بدست آورده ای.

هرگز پیش از سخنرانی غذای سنگین نخور.

راحتی و خوشبختی را با هم اشتباه نکن.

هیچوقت از بازار کهنه فروشها وسیله برقی نخر.

شغلی را انتخاب کن که روحت را هم به اندازه حساب بانکی ات غنی سازد.

سعی کن از آن افرادی نباشی که می گویند : " آماده، هدف، آتش "

هر وقت فرصت کردی دست فرزندانت را در دست بگیر. به زودی زمانی خواهد رسید که او اجازه این کار را به تو نخواهد داد.

چتری با رنگ روشن بخر. پیدا کردنش در میان چتر های مشکی آسان است و به روزهای غمگین بارانی شادی و نشاط می بخشد.

وقتی کت و شلوار تیره به تن داری شیرینی شکری نخور.

هیچوقت در محل کار درمورد مشکلات خانوادگی ات صحبت نکن.

وقتی در راه مسافرت، هنگام ناهار به شهری می رسی رستورانی را که در میدان شهر است انتخاب کن.

در حمام آواز بخوان.

در روز تولدت درختی بکار.

طوری زندگی کن که هر وقت فرزندانت خوبی، مهربانی و بزرگواری دیدند، به یاد تو بیفتند.

بچه ها را بعد از تنبیه در آغوش بگیر.

فقط آن کتابهایی را امانت بده که از نداشتن شان ناراحت نمی شوی.

ساعتت را پنج دقیقه جلوتر تنظیم کن.

هنگام بازی با بچه ها بگذار تا آنها برنده شوند.

شیر کم چرب بنوش.

هرگز در هنگام گرسنگی به خرید مواد غذایی نرو. اضافه بر احتیاج خرید خواهی کرد.

فروتن باش، پیش از آنکه تو به دنیا بیایی خیلی از کارها انجام شده بود.

از کسی که چیزی برای از دست دادن ندارد، بترس.

فراموش نکن که خوشبختی به سراغ کسانی می رود که برای رسیدن به آن تلاش می کنند

دلم به بوی تو آغشته است

دلم به بوی تو آغشته است

سپیده دمان

کلمات سرگردان برمی خیزند و

خواب آلوده دهان مرا می‌جویند

تا از تــــــو سخن بگویم

کجای جهان رفته‌ای

نشان قدم هایت

چون دان پرندگان

همه سویی ریخته است

باز نمی‌گردی، می‌دانم

و شعر

چون گنجشک بخارآلودی

بر بام زمستانی

به پاره یخی 

بدل خواهد شد